Breath of Life
Take a deep breath through your nose. Breathe in through your nose, and fill your lungs as full as
possible. Allow your belly to extend as you fill your lungs. Hold that breath for four seconds, and then slowly exhale through your nose. Be controlled and deliberate as you breathe in and when you exhale. You just performed the most important healing activity that you can do for your body. (We’ll discuss this aspect more later in the study.) While that fact in itself is reason enough to be more mindful of your breathing, scripture provides us with an even more significant reason.
1. Read Genesis 2:7, Isaiah 42:5 and Acts 17:25. What is most significant about the breath in our
bodies?
Do you realize that as you breathe, the breath of God fills your lungs and, when done properly, promotes healing within your body? Let’s say that again: THE BREATH OF GOD FLOWS THROUGH YOU AS YOU BREATHE. Our life and spirit come from God’s Spirit. For this reason alone, our lives have tremendous value.
In addition to giving life to humans on earth, God’s breath also gave life to the heavenly hosts. ( Psalm 33:6 ) In fact, without the breath of God, if He were to take back the breath he has given to life on earth, “all flesh would perish together, and man would return to dust.” (Job 34:14-15) God’s breath holds all lifetogether, and we are but dust without it.
2. In addition to God’s breath giving us life, what else does His breath give us? See Job 32:7-8.
In this portion of Job, Job’s friend Elihu acknowledges God as the only source of real wisdom;
unfortunately Elihu failed to use that wisdom to help Job. He recognized the source of wisdom, but he did not seek to acquire it. Knowing about wisdom is not enough. It must become an ongoing, lifelong pursuit. The tie between wisdom and the air we breathe brings an interesting and poignant correlation which we explore in this lesson.
Like a Breath Take a deep breath through your nose, hold it in for a few seconds, then slowly and with control let it out. One good, deep breath takes maybe 15 seconds, right? In light of eternity, that breath represents the length of our individual lives. It represents our mortality.
Not only is every breath we take a representation of the brevity of life, it also represents the single biggest element on this earth that we need to survive. Someone once said that a person can survive weeks without food, days without water but only minutes without oxygen. (See Lesson 2 for a study on the importance of water.)
3. Read Psalm 39 to get David’s take on the fact that life is so brief.
Verses 5 and 11 of Psalm 39 specifically speak about man’s life being but a “mere breath,” but the entire Psalm really holds the theme of life being fleeting and empty apart from God. Because life is so brief, David is appealing to God for mercy. Really, a reading through the Psalms, Proverbs and Ecclesiastes produces a better understanding of how life is truly a blink of the eye. But isn’t it ironic that we spend so
much time obtaining security in this life where we spend so very little time in comparison to eternity?
Grasping and being continually reminded of life being a “mere breath,” can help us understand the gift of life on this earth that we are given but even more so the gift of eternity in Heaven that is offered to us. So, not only is the air we breathe from the actual mouth of God, it is also endued with the wisdom we need to live a life this side of Heaven that will allow us to see the other side of Heaven one day. As much as we require oxygen to live not only physically but also in order to receive true wisdom from God, we need God Himself even more as He is the giver of that breath! And God, in His infinite wisdom, uses this connection we have to His breath for life and wisdom to help us understand so much more about him, and this is the focus of our next section.
Breath of God
The impact of God’s breath is felt throughout scripture from the life-giving air we breathe to the wisdom that allows us to know God to the power of God seen throughout history. Let’s take some time to explore the power that is found in a single breath from God to help us realize the power we are given because our life is sustained by that very same breath.
4. Read 2 Samuel 22 and note the power of God’s breath described in verse 16.
This chapter on 2 Samuel has been called “David’s Psalm of Deliverance” because it was given by David after God had delivered him from the hands of his enemies and from Saul. (As a side note, it’s interesting to notice that Saul is separated from being one of David’s enemies even though he was the source of most of David’s troubles at the time.)
Verse 16 speaks to the power of God’s breath to alter nature, in this case to the advantage of David. Not only does scripture speak of the power of God’s breath to affect weather, it also speaks to its power to control fire and water, a feat yet unachieved by man. Just when we think we have control over these elements, a fire raging out of control or a torrential rain causing flooding waters that break a levy makes clear that control over fire and water is an illusion.
5. Read Job 37:10 and 41:21 out loud and take a moment to realize the power that God’s breath
over these elements and how humans are often at the mercy of fire and water.
Let’s take this idea of God’s breath and the role that it plays in nature a bit further by exploring water in a way not covered in Lesson 2. The freezing of water is still somewhat a mystery, especially the fact that it expands when it freezes. In fact, scientists admit that they don’t really understand the intricacies of how water works. (The New Mystery of Water, Live Science, December 2004) As water freezes, it actually becomes strong enough to split steel. As we all know, frozen water also becomes strong enough that we can walk on it and even drive a car on it at times. It’s also interesting to note that low-lying waters cannot freeze without a light current or wind to “ruffle” the surface. (The Adam Clarke Commentary)
6. How does Job 37:10 tell us ice is formed?
What science has tried and failed to explain, the Bible provides clear understanding. Ice is formed by the breath of God. Nature has a lot to teach us, and it is one of the clearest evidences of our Creator God. As you spend time in nature, notice the glory of God not only in the spectacular things like thunderand lightning but also in more ordinary things like water freezing. (Matthew Henry’s Commentary on the Bible)
His hand is in all creation, and His breath is within mankind. (Job 12:6) Do you realize that this very breath that commands nature also flows through YOU and gives YOU LIFE?
On the next windy day, be reminded of the omnipotence of God as well as of our own mortality. Windy days bring a sense of a loss of control. No matter what we do, we cannot escape the impact of the wind when we go outside. Hair blows all over the place. Leaves blow into our yard. Sometimes walking becomes difficult if the wind is strong enough. And those examples don’t even get at hurricane and tornado winds.
Water covers approximately 75% of the earth’s surface, and the immenseness of it provides us yet another example of the power of God over nature. If you’ve even had the chance to sit at the ocean front and watch the waves, you can’t help but become overwhelmed at the power of God. Not only because of the vastness of the ocean at its endless appearance or the realization of its immense depth but also because of the realization that while we are seemingly at the mercy of the ocean, God is in control of it.
7. What appreciation does Matthew 8:27 give with regard to the power of God?
Those individuals who have a lot of experience on or in the ocean know to “never turn your back on the ocean.” What this means is that while we can enjoy the ocean and even obtain benefits from it, we are
not in control of it. Many lives have been lost simply because people forgot that fact. No matter how much we’ve mastered them, the elements of nature continually show us that God is in control, not us.
The same God who controls nature has given us His breath so that we may have life and wisdom. That same power that controls water and fire flows through our lungs every time we breathe. This realization should make us want to get as much of that life-giving breath as possible as well as to have it fill us completely. Our lack of control over elements such as ice, water and wind can remind us of the control that the breath of God has on the elements of nature and beyond.
In addition to the power of God’s breath being illustrated through nature, we can also experience that same life-giving breath through the power of scripture.
8. What connection does 2 Timothy 3:14-17 (NIV) indicate there is between scripture and the
breath of God?
9. What word does the NAS version of the Bible used in place of “God-breathed” in 2 Timothy
3:14-17?
The Bible is “God-breathed” (NIV) or “inspired by God” (NAS) and through its teachings we gain the wisdom to guide our conduct. Although the writers of the Bible used their own minds, talents, abilities, languages and experiences as well as from their own personal, historical and cultural contexts, they wrote what God inspired them to write. Interestingly, the Merriam Webster Medical Dictionary and the American Heritage Dictionary both offer similar definitions of “inspired” that basically say “to draw in breath; to inhale.”
The connection is obvious. The writers of the Bible were inspired to write what they wrote much like we are motivated to draw in breath. They were compelled to write what God inspired them to write just like they were and we are compelled to breathe because it gives us what we need to live. And, what’s more, they come from the same source – the breath of God. Wow!
Air Quality
Not only did God’s breath give us life, He also created an amazing system to create oxygen we need to sustain our lives. Plants and trees reproduce the air we need to breath; unfortunately, the quality of that air is continually being compromised through pollution in a variety of ways. We won’t take the time to study pollution and its impact in depth in this study, but we will take a few moments to raise awareness of the importance of the quality of the air that we breathe. First, we’ll take a look at outdoor air and then we’ll look at indoor air.
Air pollution is the contamination of the air by impurities such as dust, pollen, smoke, and burning fuels. Air pollution can seriously impact human health and contribute to diseases such as bronchitis, asthma, emphysema, and lung cancer. Air pollution also destroys plant and animal life. (www.discoveryhealth.com) While many individuals may feel like there is little that can be done on a small scale to positively impact air quality, that’s really not true.
As we know from the focus of our study, small changes can add up to a big difference; that being the case, everyone making small adjustments can add up to a large change in air quality. The types of changes individuals can make include biking or walking instead of driving whenever possible, choosing vehicles that operate more efficiently and on cleaner fuels, conserving energy, recycling, buying Energy Star appliances, attaching a timer to outdoor lights, keeping tires properly inflated on vehicle and making sure the vehicle itself is well-maintained, and carpooling if possible.
10. What is one area you can focus on that will make a difference with regard to air pollution?
The majority of people spend up to 90% of their time indoors making indoor air quality (IAQ) a serious issue needing our focus. If you have mini blinds in your home, are they covered with dust? The dust didn’t just appear on the blinds; it got there through the air… the same air you are breathing. In addition to dust, a variety of other factors impact IAQ including cleaning products, gas stoves, fireplaces, carpets, candles, smoking and ovens.
Scientific studies in the 1980s showed that air inside homes and office buildings is often more polluted than the air outdoors. In the article How Indoor Air Pollution Works (www.discoveryhealth.com) Jennifer Horton writes that “indoor air pollution, the degradation of indoor air quality by harmful chemicals and other materials, can be up to 10 times worse than outdoor air pollution.” Obviously, IAQ is a factor that needs to be considered with regard to a person’s health.
Symptoms commonly attributed to poor IAQ include: headaches, fatigue, shortness of breath, sinus congestion, coughing, sneezing, dizziness and nausea. Ear, nose and throat irritation are also indications of IAQ problems. People especially vulnerable to IAQ problems include those with allergies or asthma, individuals with a suppressed immune system, people with respiratory diseases, and contact lens wearers. If you suspect that IAQ is a source of health-related issues, your first step is attacking the known sources of the problem.
For example, asbestos needs sealed or removed, and pesticides need removed.
Additionally, being sure to operate using manufacturer’s instructions on items such as gas-cooking
stoves and fuel-burning space heaters is another good step. Making sure your living space is well-
ventilated is always a good idea too. Maintaining humidity levels of 30 to 50 percent can minimize
biological contaminants in the home as well as discourage dust mites and mold growth.
Changingcleaning products used to those made with benign ingredients is another step that many individuals take. Air cleaners are another obvious step toward improving air quality. Do your research before buying to make sure you are choosing the best purifier for your needs. Note that some air cleaners clean the air well but can create high levels of ozone, which can worsen asthma and cause chest pain along with difficulty breathing. Again, do your research.
11. What one step can you take now to improve the IAQ in your home? Improving your air quality can go a long way in improving your health. To multiply the benefits of having good air to breathe, look to increasing the quality of each breath that you take. For this, we look now at how to breathe better.
Breathe Better
God’s breath gives us life and with every breath we take, God’s breath is moving through us. His breath gives us wisdom, and it guides us through life. These realizations can help motivate us to make the most of every breath we take. This section will focus on two ways, air quality and how we breathe, that we can help increase the physical benefits of the breath of God within us. First, let’s discuss the specifics of the physical benefits that good, deep breathing can bring.
Deep breathing can have many health benefits.
When done properly and regularly, deep breathing can:
Reduce stress
Reduce blood pressure
Increase energy
Increase focus
Relieve pain by releasing endorphins
Ease problems with sleeplessness
Relaxes muscles, a major source of neck, back and stomach pain
Be beneficial to asthma sufferers
Strengthen abdominal and intestinal muscles
Help eliminate waste from the body
Improve blood circulation
Relieve congestion
Increase oxygen to the heart, thus relieving strain on that important muscle
Help increase blood and nutrient supply to muscles and bones
Aid in digestive function
Strengthen the immune system
Reduce wrinkles
Help increase flexibility
Increase joint strength
Decrease recovery time from stressful events
Breathing can really do all of this? Yes, it can. First, remember that the breath flowing through you is the actual breath of God. That in itself is enough. Second, deep breathing relaxes muscles and increases blood flow, which benefits our bodies in enumerable ways. Not only does breathing itself directly and positively impact most of our physical systems, it also directly impacts them by allowing our bodies to operate more efficiently. For example, as we breathe deeply, our muscles relax, and as our muscles relax, they are better able to function as they are meant to function.
One quite well-known physician and restorative health expert, Dr. Andrew Weil, has this to say about the impact of proper breathing on our physical health: “Improper breathing is a common cause of ill health. If I had to limit my advice on healthier living to just one tip, it would be simply to learn how to breathe correctly. There’s no single more powerful – or more simple – daily practice to further your health and your well-being than breathwork.”
Nancy Zi, a California-based breathing expert and author of the book and video set, “The Art of
Breathing,” says that “breathing incorrectly can produce tension, exhaustion and vocal strain, interfere with athletic activity and encourage aches and illness. Breathe correctly, however, and you can melt away tension and stress, improve energy or simply relax and unwind.”
According to www.discoveryhealth.com, breathing oxygenates every cell of your body, from your brain to your vital organs.
Without enough oxygen, your body becomes more susceptible to health problems. One cardiac study found that patients who took 12-14 shallow breaths per minute (6 breaths per minute is considered optimal) were more likely to have low levels of oxygen in their blood. In contrast, deep breathing raises oxygen levels and promotes health by stimulating digestion and improving mental health and fitness.
12. What health benefits do you hope to gain from learning to breathe properly? What health
concerns do you currently have that may benefit from proper breathing?
What’s even more powerful about the impact of proper breathing is that IT’S FREE! There’s simply no reason for us to not employ proper breathing techniques. The only reason we don’t is because our bad habits have us locked into our current way of breathing. And, as we all know well by now, “small changes can make a big difference,” and proper breathing is one small change that can have a tremendous impact. Dr. Weil understood the importance of small changes making a big difference over time. In his book “8 Weeks to Optimum Health” Dr. Weil says,
“By definition, habits are repetitive behavior; as such they are easy and familiar, the ruts we fall into while moving through life. Changing habits is hard, especially at first, requiring determined effort and time to make the changes stick.”
While changing our breathing habits won’t happen overnight, change will happen eventually, and this area is one that will produce quicker results than most other avenues for improving health. As we studied earlier, the quality of the air we breathe is obviously crucial for good health. But to take full advantage of quality air, we must learn (or re-learn) how to breathe properly.
In the book, Chi Running by Danny Dreyer, among other topics, the topic of breathing with regard to running is discussed. While many participating in this study will not apply their newfound wisdom about breathing to running, the ideas found in Dreyer’s book are still relevant even if you are not a runner. Chi Running talks about the difference between “shallow breathing” and “belly breathing” and why knowing the difference is important.
“Shallow breathing activates the sympathetic survival instinct – the fight-or-flight response. This,
in turn, stimulates stress receptors in the chest and increases your heart rate. The fight-or-flight
response triggers the release of the stress hormones cortisol and adrenaline, causing the body to
burn blood sugar and store fat. It also raises your blood pressure as a result of the lower
oxygenation rate of your muscles, which ultimately overloads the adrenal glands and breaks
down the body.
Belly breathing (diaphragmatic breathing), draws breath into the lower lobes of the lungs, thereby stimulating the body’s parasympathetic response. As a result, the body releases a beneficial cocktail of hormones (namely, serotonin and beta-endorphin), lowers heart rate and blood pressure, improves circulation, and produces an overall calming effect and feeling of well-being.” So, how does one belly breathe?
Follow the steps below for a simple way to reap the benefits of breathing deeply.
1. Slowly breathe in through your nose. Feel the air moving in through your nose and down into
the bottom third of your abdomen. Feel the abdomen rise as you continue to fill the middle
third and the top third of your abdomen into the lungs....hold very briefly.
2. Now slowly exhale your breath through slightly pursed lips as your lungs empty, then your
abdomen - as your stomach muscles begin to squeeze all the air out.
3. One more time.
4. Taking another breath in. Feel the air traveling through your nose to the depths of the abdomen. Imagine all the muscles in your body filling with oxygen expanding with nourishing life force.
5. Now slowly exhale. Let your muscles relax and imagine your body becoming relaxed.
6. Again, inhale and feel the air moving through your nose and into the bottom of the abdomen.
Imagine the abdomen filling with air from the bottom up. Fill the abdomen and lungs until you
can't breathe in any more....hold...hold...
7. Slowly exhale and allow your stomach to tighten as you exhale.
8. Again, inhale and feel the air moving through your nose and into the bottom of the abdomen.
But this time slowly count to 10. When you get to 10....hold for 3....and now breathe out for 12.
9. Do this one more time.
The web site www.healthmad.com provides additional tips on deep breathing, including placing on had on your stomach and the other on your chest when doing deep breathing exercises to help you feel the difference between your regular breath and deep breathing. Keep in mind that you want to draw air into the lungs while expanding the stomach rather than your chest. Also, take breathes that are long and slow. This gives the body the ability to absorb more of the inhaled oxygen.
Author Nancy Zi explains that shallow breathers are likely to take a breath and pull in their stomach, which pushes the diaphragm up so air has nowhere to go, while deep breathers will lower the diaphragm muscles and expand the abdomen thus allowing the lungs to elongate and draw in air. You don’t actually breathe into your abdomen, but you allow it to expand comfortably thus allowing you to take as deep a breath as possible.
How can you incorporate deep breathing into your daily routine? Of course, the answer is small changes. Practice deep breathing while driving to work, sitting at your desk working, waiting in line, or sitting while watching television. Not only is your body reaping enormous physical benefits, you will discover additional stress-relieving and relaxation benefits as well.
13. Into what daily routine can you incorporate the above deep breathing steps?
According to www.discoveryhealth.com, we breathe 20,000 times a day. Be aware of the fact that you are breathing right now (hopefully), and every day you have 20,000 opportunities to transform how you
breathe and to enhance your health and well-being.
Small Changes
1. Do some research. The above breathing suggestions are a start, but don’t stop there. There are
a variety of internet resources as well as books that can give you additional suggestions on
better breathing.
2. Research air cleaners and possibly purchase one for a room in your home.
3. Consider testing the air quality in your home.
4. Begin incorporating deep breathing into your daily routines.
5. Practice deep breathing the next time you are stressed.
6. Start practicing at least one of the suggestions provided for helping to improve the air quality of
our environment.
7. Incorporate 5 minutes of deep breathing into your prayer time. Use that time to thank God for
the life-giving breath He has given you.
8. If you exercise regularly, try incorporating deep breathing into your exercise routine. Note that
different exercises might have a slightly different need with regard to breathing technique, so do your research first.
9. Read Psalm 150:6 and meditate on it in context of what we studied in this lesson.
10. Listen to the song “Breath of God” by Point of Grace.
Credits & Thanks to
NewHopeLadies
Friday 22 March 2013
FROM CURSE TO BLESSING
Celebrating the Cross of Christ (An Exposition of Galatians)
By Derick Parfan | January 24, 2010
GALATIANS 3:10-14 (ESV)
For all who rely on works of the law are under a curse; for it is written,“Cursed
be everyone who does not abide by all things written in the Book of the Law, and
do them.” Now it is evident that no one is justified before God by the law, for
“The righteous shall live by faith.” But the law is not of faith, rather “The one
who does them shall live by them.” Christ redeemed us from the curse of the law
by becoming a curse for us—for it is written, “Cursed is everyone who is hanged
on a tree”— so that in Christ Jesus the blessing of Abraham might come to the
Gentiles, so that we might receive the promised Spirit through faith.
RELYING ON THE UNRELIABLE
Isang malaking pagkakamali kung ang isang bagay na napatunayan na nating hindi
mapagkakatiwalaan ay pagkakatiwalaan pa natin. Relying on what is proven to be unreliable is
not just a huge mistake, it is “foolishness.” Halimbawa na lang ay ang credit card. Mainam ang
credit card kung marunong kang gumamit. Ngunit minsan akala mo ay malaking tulong, ngunit
yun pala ay siyang makapagpapahamak sa iyo. Maaari kang mabaon sa utang. Mainam ang
credit card lalo na kung bibili ka ng plane ticket online. Malaking convenience. Ngunit minsan
ay akala kong hindi naprocess yung transaction pagkatapos nang dumating ang bill ay siningil
din pala ako. Matagal ko bago naayos sa airline at sa credit card. Simula noon ay hindi ko na
ginamit yung card na yun. I think it is wise not to rely on that anymore because it will just give
me more problems. Kalokohan naman na pagkatapos kang matambakan ng utang at interes sa
credit card ay palagi mo pang gagamitin.
Ngunit iyan ang madalas na pagkakamali ng mga tao. Alam na nilang hindi makakabuti sa kanila
at ikapapahamak nila, ginagawa pa. Alam na nating ang sarili nating gawa, gaano man kabuti sa
harapan ng tao, ay hindi maaaring mapagkatiwalaan upang maging katanggap-tanggap tayo sa
Diyos. Ngunit gaano karaming tao ang nananangan sa kanilang pagiging relihiyoso upang
matanggap ng Diyos? Ilan sa ating mga Cristiano, na bagamat nagtitiwala kay Cristo para sa
ating kaligtasan, ang sa araw-araw ay sa sarili nagtitiwala upang magpatuloy sa buhay Cristiano
sa halip na sa biyaya at kapangyarihan ng Diyos?
It is part of our sinful human nature to rely on the unreliable and fail to rely on the reliable.
Kung sinong hindi mapagkakatiwalaan, doon tayo nagtitiwala. Kung sino ang tunay na
mapagkakatiwalaan, siya pa ang hindi natin pinagkakatiwalaan. Ganito ang problemang nais
bigyang solusyon ni Pablo sa Galacia. Maliwanag naman sa kanila na “ang tao ay hindi inaaring-
ganap (“justified”) sa pamamagitan ng mga gawa ng kautusan, kundi sa pamamagitan ng
pananampalataya kay Jesu-Cristo” (2:16).
Ngunit pinakikinggan pa rin nila ang mga Judiong nagpapanggap na Cristiano at sinasabing sila ay dapat magpatuli at sumunod sa kautusan upang maging ganap ang kanilang pagiging Cristiano. Tama ngang sumampalataya kay Cristo, ngunit ayon sa kanila ay hindi sapat iyon. Dapat nila itong lubusin sa pamamagitan ng kanilang sariling gawa. Alam ng mga taga-Galacia ang katotohanan tungkol sa pagtubos na ginawa ni Cristo sa krus ngunit mas pinakinggan nila ang mga taong hindi dapat pakinggan.
Kaya hindi mapigilang sabihin ni Pablo, “O foolish Galatians! Who has bewitched you” (3:1)? “Did you receive the Spirit by works of the law or by hearing with faith” (3:2)? Dalawa lang ang pamimilian at isa
lang ang tamang sagot. Hindi maaaring pareho. Sa verses 6-9 ay pinatunayan ni Pablo na ang pagtanggap sa pagpapala ng Diyos ay hindi sa pamamagitan ng pagtutuli o pagsunod sa kautusan o anumang seremonyang panrelihiyon.
Ito ay sa pamamagitan lamang ng pananampalataya at ginawa niyang basehan si Abraham. Siya ay ibinilang ng Diyos na matuwid at naligtas 14 taon bago ang pagtutuli na siya lamang marka o ebidensiya ng kanyang pagtitiwala sa pangako ng Diyos. “Si Abraham ay sumampalataya sa Diyos, at ito'y ibinilang sa kanya na katuwiran” (v. 6). “Sumampalataya sa Diyos si Abraham kaya’t siya’y pinagpala, at pagpapalain ding tulad niya ang lahat ng nananalig sa Diyos” (v. 9,
MBB).
Dito naman sa verses 10-14 ay patutunayan ni Pablo na kung ang kaligtasan ay sa pamamagitan ng pananampalataya sa pangako ng Diyos na nakay Cristo, nangangahulugang ito’y hindi sa pamamagitan ng pagsunod sa kautusan. Ngunit tatanungin natin, “Bakit hindi puwedeng maligtas sa pamamagitan ng pagsunod sa mga nakasulat sa Kautusan?” Ang sagot ay nakasaad din sa Lumang Tipan na ginamit ni Pablo na patunay na walang sinumang maaaring maging matuwid sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan o pagtitiwala sa sariling mga gawa.
For all who rely on works of the law are under a curse; for it is written (in Deut.
27:26),“Cursed be everyone who does not abide by all things written in the Book of the
Law, and do them.” Now it is evident that no one is justified before God by the law, for
(quoting Hab. 2:4) “The righteous shall live by faith.” But the law is not of faith, rather
(quoting Lev. 18:5) “The one who does them shall live by them.” (3:10-12)
WE ARE UNDER A CURSE (3:10-12).
Sa verse 11 ay inulit na naman niya ang nais niyang patunayan, “Now it is evident that no one is justified before God by the law.” Bakit niya nasabing malinaw ito at hindi maaaring itanggi ninuman kung ang pagbabasehan ay ang sinasabi mismo ng Kautusan? Ang sagot ay nasa verse 10, “For all who rely on works of the law are under a curse.” Paul was saying that all who rely on good works as the basis for their acceptance with God are under God’s curse. Lahat ng nagtitiwala sa kanilang sariling gawa upang maging katanggap-tanggap sa Diyos ay nasa ilalim ng sumpa ng Diyos.
Mahalaga ito sa atin kasi ang pinag-uusapan natin dito ay hindi lang iyong mga tahasang sumusuway sa utos ng Diyos. Ito ay ang mga taong nag-aakalang sa kanilang pagsunod ay magiging katanggap-tanggap na sila sa Diyos. Ito ay ang mga taong nananangan sa kanilang sariling kakayahan upang mapalapit sa Diyos. Maaaring kasama ang ilan sa atin dito. At aaminin nating lahat tayo ay likas na gumagawa ng paraan ayon sa kakayahan natin upang magtamo ng kagandahang-loob ng Diyos.
Ang pinag-uusapan dito ay hindi iyong mga nasa labas ng church at mga kriminal o mga pagano, kundi ang mga taong nagsisimba, naniniwala sa Diyos, mga relihiyoso, mababait sa kanilang kapwa ngunit nasa ilalim pa rin ng sumpa ng Diyos. Bakit ganoon? Makikita natin ito sa tatlong katanungang sasagutin natin. Ano ang ibig sabihin ng “nasa ilalim ng sumpa”? Ang salitang “sumpa” (“curse,” katara) ay anim na beses lang ginamit sa Bagong Tipan, at ang tatlong beses ay dito sa text natin sa Galatians.
Ang salitang “sumpain” o “isinumpa” (“cursed,” epikataratos) ay dalawang beses lamang binanggit at dito pa sa v. 10 at v. 13 na parehong hango sa Lumang Tipan. Ang “sumpa” ay kabaligtaran ng “pagpapala” o “blessing.” Ang sumpa ay isang negatibong pananalita na ang layunin ay magdulot ng sakit o hirap sa isang taong susumpain, na ginagawa sa pangalan ng isang “diyos” (TDNT Abridged, 75) Halimbawa ay kapag nagsasabi tayo ng “Madapa ka sana” o kaya’y “Mamatay ka na sana.” Ngunit epektibo lamang ang sumpa kung ito ay galing mismo sa Diyos.
Sa Lumang Tipan ay makikita natin na ito ay likas na dulot ng pagsuway sa kalooban ng Diyos. Ang “sumpa” ay puro kasamaan ang dulot sa taong nasa ilalim ng sumpa. Matapos na magkasala sina Adan at Eba ay binigkas ng Diyos ang isang sumpa (Gen. 3:14-19). Sa gayon, ang sumpa ay kabaligtaran ng pagpapala. Ito ang hatol ng Diyos na parusahan ang mga taong sumuway sa kanyang kalooban. Hangga’t ang tao ay nasa ilalim ng sumpa, hindi niya mararanasan ang kabutihan ng Diyos, kundi ang galit ng Diyos.
Kung sa tingin ninyo ay nararanasan ng tao ang pagpapala dahil siya ay mayaman o maganda ang katayuan sa buhay, pakinggan ninyo ang sinasabi ni Jesus, “Ano ang mapapakinabang ng tao na makamtan ang buong sanlibutan, at mapahamak ang kanyang buhay?” (Mark 8:36). Iyan ang ibig sabihin ng nasa ilalim ng sumpa ng Diyos, nasa ilalim ng hatol at parusa at galit ng Diyos. Bakit “nasa ilalim ng sumpa” ang mga “umaasa sa gawa ng kautusan”? Ginawa niyang basehan ang sinasabi mismo ng Kautusan sa Deut. 27:26, “For it is written,’Cursed be everyone who does not abide by all things written in the Book of the Law, and do them’” (v. 10).
Kung titingnan natin ang talatang ito sa Deuteronomy, ang verse 26 ay ang panghuli sa listahan ng mga
“sumpa” na binanggit ni Moses sa mga Levita upang ituro sa Israel na nagsimula sa verse 15. Sa verse 1 sabi ni Moses, “Sundin ninyong lahat ang kautusang ibinibigay ko sa inyo ngayon” (MBB). Ang nais ng Diyos ay sundin lahat! Hindi mamimili lang. Sabi sa James 2:10, “Ang lumalabag sa isa, kahit tumupad sa iba pang mga utos ay lumalabag pa rin sa buong Kautusan.” Ano’ng sabi ni Cristo? “Be perfect as your heavenly Father is perfect” (Matt. 5:48).
The problem is not with the Law, the problem is with us who failed to obey the Law perfectly. And when we obey what is written, we rely on ourselves to do it. That is why we are under a curse. Lahat halos tayo ay simula pagkabata ay inaakala na makukuha natin ang pabor ng Diyos kung tayo ay magiging mabait at masunurin. Ngunit ang totoo, sa anumang pagsisikap nating makaabot sa Diyos, alam nating lahat na bagsak tayo. Hindi puwedeng ikumpara natin ang ating sarili sa iba na mas mabuti tayo. God’s passing grade is 100%.
Kung nakakuha ka ba ng 20% sa exam at 5% lang ang kaklase mo, matutuwa ka ba dahil mas mataas ang nakuha mo sa kanya? Pareho kayong bagsak! Mas mabuti man tayo kung ihahambing sa mga Ampatuan, ngunit kung ihahambing sa requirement ng Diyos, lahat tayo ay bagsak. Lahat tayo ay nasa ilalim ng sumpa
dahil wala ni isa man sa atin ang pumasa sa katuwiran ng Diyos (Rom. 3:23). Ang pag-asa lamang ng tao ay kung tayo ay magtitiwala kay Cristo at hindi sa sarili nating kakayahan dahil alam nating wala tayong magagawa sa sarili natin. Paul quotes Habakkuk 2:4 (which he also did in Roman 1:17) in verse 11, “The righteous shall live by faith.”
Ang tunay na matuwid ay mabubuhay lamang sa pamamagitan ng pananampalataya, pagtitiwala kay Cristo at
hindi sa sariling pagsunod sa Kautusan. Sasabihin naman ng mga Judaizers sa mga taga-Galacia, Oo nga’t kailangang sumampalataya kay Cristo ngunit dapat mo ring sundin ang Kautusan upang maging katanggap-tanggap sa Diyos.” Faith plus works ang itinuturo nila. Ngunit sinasabi ni Pablo na hindi maaaring pagsamahin ang dalawa. Ang “gawa” ay may lugar sa buhay natin, ngunit hindi para sa kaligtasan. Ang kaligtasan ay sa pamamagitan lamang ng pagtitiwala sa ginawa na ni Cristo hindi sa ginagawa natin o gagawin pa natin.
Bakit hindi maaaring sabay na magtiwala kay Cristo at magtiwala sa sariling gawa upang maligtas? Likas sa atin na nais nating may “contribution” tayo sa kaligtasang tatanggapin natin. Ngunit sabi ni Pablo, “But the law is not of faith, rather ‘The one who does them shall live by them’” (v. 12). Paul quoted Leviticus 18:5 here. Binanggit din niya ito sa Romans 10:3-5 tungkol sa mga Judiong patuloy na nananangan sa sarili nilang katuwiran: For, being ignorant of the righteousness of God, and seeking to establish their own, they
did not submit to God's righteousness.
For Christ is the end of the law for righteousness to everyone who believes. For Moses writes about the righteousness that is based on the law, that the person who does the commandments shall live by them.
Ang pagtitiwala sa Kautusan para sa kaligtasan at pagtitiwala kay Cristo ay parang tubig at langis na hindi maaaring paghaluin. Kung gusto mong mabuhay sa pamamagitan ng pagsunod, sige ganyan ang gawin mo ngunit tiyakin mong susundin mo lahat ng utos ng Diyos! At kung hindi, tiyak na mabigat na parusa ng Diyos ang tatanggapin mo. Ayon sa paliwanag ni Timothy George (Galatians, p. 235):
In connection with v. 10 this statement can be understood as a hypothetical contrary-to- fact condition: if someone really were to fulfill the entire corpus of Pentateuchal law, with its 242 positive commands and 365 prohibitions (according to one rabbinic reckoning), then indeed such a person could stand before God at the bar of judgment and demand admittance to heaven on the basis of his or her performance. Yet where on earth can such a flawless person be found? (italics mine) Boice (Galatians) concludes with this verse, “It is true as a principle, as v. 12 says, that ‘the man who does these things will live by them.’
But no one does them perfectly. And so the law cannot bring life. Its purpose is to condemn and by condemning to point man in his desperation to the Savior” (italics mine). That’s it! Alam nating wala tayong magagawa. Nasa ilalim tayo ng sumpa ng Diyos. Kung dahil sa pagtitiwala natin sa Kautusan sa sariling nating gawa ay napahamak tayo, makakawala ba tayo sa pamamagitan din ng pagtitiwala sa sarili natin? Kung dahil sa pagtitiwala natin sa credit card kaya tayo nabaon sa utang, kukuha ba tayo ng panibagong credit card para makabayad sa utang na iyon? So, how can we then get “out” of the curse of God?
Here’s the answer:
Christ redeemed us from the curse of the law by becoming a curse for us—for it is written (in Deut. 21:23), “Cursed is everyone who is hanged on a tree”— so that in Christ Jesus the blessing of Abraham might come to the Gentiles, so that we might receive the promised Spirit through faith. (3:13-14)
CHRIST REDEEMED US FROM THE CURSE (3:13-14).
Yes, it is true that we are under God’s curse because we rely on ourselves to be right with God. Verses 13-14 point out that Christ redeemed those who rely in him, and not in themselves, from God’s curse toward God’s blessing. Tinubos ni Cristo lahat ng mga nagtitiwala sa kanya, at hindi sa kanilang mga sarili, mula sa sumpa ng Diyos tungo sa pagpapala ng Diyos. “Tinubos tayo ni Cristo.” Ang “tayo” dito ay tumutukoy hindi sa lahat ng mga tao, kundi doon lamang sa mga taong inilipat ang kanilang tiwala sa sarili patungo kay Cristo.
Ano ang ibig sabihin ng “tinubos tayo ni Cristo”?
Ang salitang “tubos” (“redeem,” Gk. exagoraso) ay galing sa salitang agora na tumutukoy sa isang “marketplace” kung saan ay ibinebenta ang mga “slaves” at kung sino ang makapagbabayad ng pinakamalaki ay siya ang magmamay-ari sa isang alipin (George, p. 237). Ginamit din ito sa 4:5, Christ came “to redeem those under the law.” Nasa ilalim tayo ng sumpa ng Kautusan dahil sa ating pagtitiwala sa sarili natin upang sumunod dito. Nang namatay si Cristo sa krus, tayong mga sumasampalataya sa kanya ay pinalaya sa sumpa ng Diyos at sa pagkakaalipin sa kasalanan. At anong ipinambayad? Sabi ni Pedro,
“You were ransomed…with the precious blood of Christ” (1 Pet. 1:18-19). The “church of God” was “obtained (or purchased) with his own blood” (Acts 20:28). Sa gayon, kapag sinabing “tinubos tayo ni Cristo” ibig sabihin ay tayong mga nasa ilalim ng hatol at galit ng Diyos ay pinalaya na sa pamamagitan ipinambayad na sakripisyo ng Panginoong Jesus. Paanong ang kamatayan ni Jesus ang naging katubusan natin? Verse 13, “Christ redeemed us from the curse of the law by becoming a curse for us—for it is written, ‘Cursed is everyone who is hanged on a tree.’” Ang binanggit dito ni Pablo ay hango sa Deut. 21:22-23.
Kung ang isang tao ay nagkasala at naparusahan na mamatay, pagkatapos na siya ay patayin ay ibibitin sa isang puno ang kanyang bangkay upang makita ng lahat na ang taong ito ay isinumpa ng Diyos, tumanggap ng hatol ng Diyos. Nang makita nang hayagan ang pagkapako ni Cristo sa krus, ipinapakita na siya, na bagamat walang kasalanan, ay tumanggap ng sumpa na nararapat para sa atin. Kaya naman maraming Judio ang hindi naniniwala kay Jesus dahil hindi nila matanggap na ang isang “isinumpa” ng Diyos ang magiging Tagapagligtas.
Nakahandusay ang katawan ni Cristo at nakasabit sa krus upang ipakitang tinanggap na niya ang hatol ng Diyos at binayaran na ang ating mga kasalanan – kahapon, ngayon at bukas. God did it for us. Para sa atin! Nakakamangha na malamang ang Diyos ay nagkatawang tao at namatay sa krus. Ngunit mas nakamamangha na malamang ginawa niya ito para sa atin. Tayo ang dapat parusahan, ngunit tinanggap niya ang parusa ng Diyos. Tayo ang makasalanan, ngunit namatay siya na parang isang makasalanan. Tayo ang may pagkakautang sa Diyos, ngunit siya ang nagbayad ng utang na dapat na tayo ay magbayad.
Tayo ang dapat itakwil ng Diyos, ngunit siya ang sumigaw sa krus, “My God, my God, why have you forsaken me?” Tayo ang dapat sumunod sa lahat ng utos ng Diyos upang tanggapin niya, ngunit si Jesus ang gumawa ng lahat upang mapasaatin ang biyaya ng Diyos at sinabi niyang, “It is finished!” Tayo dapat ang
magdusa nang walang hanggan sa impiyerno at tanggapin ang poot ng Diyos ngunit ang tindi ng galit ng Diyos ay tinanggap ni Cristo nang dalhin niya sa kanyang mga balikat ang lahat ng kasalanan ng milyung-milyong mga makasalanan sa buong mundo.
Tayo ang dapat na ibitin sa puno at markahan ng “Isinumpa ng Diyos!” ngunit si Cristo mismo ang tumanggap ng kahihiyan at pasakit na dapat tayo ay tumanggap. God did it for us. Isn’t that amazing? Ano ang idinulot sa atin ng ginawang pagtubos ni Cristo? Sinabi ni Pablo ang layunin ng pagtubos ni Cristo sa atin sa verse 14 – “so that in Christ Jesus the blessing of Abraham might come to the Gentiles, so that we might receive the promised Spirit through faith.” Balik na naman tayo sa verses 6 to 9 kung saan binanggit ni Pablo ang pagpapalang ipinangako ng Diyos kay Abraham.
Ngunit dito ay naging specific na siya. Kung tatanggapin natin ang ginawa ni Cristo sa krus at magtitiwala sa kanyang pagliligtas, tatanggapin natin ang pagpapala ng Diyos kay Abraham kahit pa tayo’y hindi mga Judio basta tayo’y sumasampalataya kay Cristo. Ano’ng 6 pagpapala ito? “So that we might receive the promised Spirit through faith.” The blessing that flows to us is the Holy Spirit that God promised that we will receive through faith. Binanggit na niya ito sa verse 2 (“Did you receive the Spirit…?”).
Ang pagpapala ng Diyos at ang Espiritu ay makikita nating magkaugnay sa Isa. 44:3, “Ibubuhos ko sa iyong mga anak ang aking Espiritu, at ang mga liping susunod sa iyo ay pagpapalain” (MBB); at Eph.1:13-14, “Sumampalataya kayo kay Cristo, kaya’t ipinagkaloob sa inyo ang Espiritu Santo na ipinangako ng Diyos bilang tatak ng pagkahirang sa inyo. Ang Espiritu ang katibayan na makakamit natin ang mga pangako ng Diyos para sa atin, hanggang sa makamtan natin ang lubos na kaligtasan” (MBB).
Ang Espiritu ay nasa atin na, at ibig sabihin nito ay ipinangako ng Diyos na ibibigay niya sa atin ang kanyang sarili dahil ang Espiritu ay ang Diyos mismo na nananahan sa atin. Can you think of a greater blessing than God himself residing in you? Kung tatanungin kayo kung ano ang pinakamalaking pagpapala ang tinanggap ninyo dahil sa kamatayan ni Jesus sa krus, ano ang isasagot ninyo? Bakit parang minsan ay nagrereklamo tayo dahil inaakala nating kulang pa ang ibinibigay sa atin ng Diyos at parang pinagkakaitan niya tayo samantalang ang Diyos na maylikha at nagmamay-ari ng langit at lupa ay nasa atin na?
He is for us. He is in us.
RELYING ON THE RELIABLE
May dalawang katotohanang dapat tayong malaman mula sa itinuturo ni Pablo dito:
(1) Lahat ng nagtitiwala sa kanilang sariling gawa upang maging katanggap-tanggap sa Diyos ay nasa ilalim
ng sumpa ng Diyos; at
(2) Tinubos ni Cristo lahat ng mga nagtitiwala sa kanya, at hindi sa kanilang mga sarili, mula sa sumpa ng Diyos tungo sa pagpapala ng Diyos. Mamimili tayo. Kung nais nating manatili sa sumpa ng Diyos, sa sariling gawa ikaw magtiwala. Kung nais mong nasa ilalim ng pagpapala ng Diyos, kay Jesus ka lamang magtiwala.
At kung kay Jesus ka na nagtitiwala, tiyakin mong hindi ka na babalik sa pagtitiwala sa sarili mo. Kung binigyan ka ng credit card ng tatay mo tapos sinabi sa iyo na bago ka bibili, sasabihin mo muna sa kanya kasi siya ang magbabayad. Tapos naisip mong bumili ng laptop para sa church. Mainam ‘yun di ba? Pero hindi mo sinabi sa tatay mo. Bumili ka at akala mo kaya mo namang bayaran. E wala ka namang trabaho. Hindi mo ngayon mabayaran. Hihingi ka ngayon ng tawad dahil gumawa ka ng sarili mong diskarte. Ganun din sa buhay Cristiano.
Mabuti ang Kautusan, ngunit gagawin ito sa paraang naaayon sa pagtitiwala sa pangako ng Diyos, hindi sa sarili. Marami namang sa panahon natin ngayon ay mga relihiyoso. May mga deboto ng Black
Nazarene. Noong nakaraang Linggo ay may mga pumaradang sangkatutak na mga Sto. Nino. Inaakala ng mga taong ito na sa pagiging relihiyoso nila ay mapapalapit sila sa Diyos. Ganoon din ang iba sa atin. Nagsisimba, nagbabasa ng Bibliya, sa pag-aakalang sa pamamagitan nito ay “approve” tayo sa Diyos. Ang paggawa ng mabuti ay dapat gawin na nananangan sa Diyos at hindi sa sarili.
Pakinggan nating mabuti ang sinasabi ni Yahweh, “Susumpain ko ang sinumang tumatalikod sa akin, at nagtitiwala sa kanyang kapwa-tao, sa lakas ng mga taong may hangganan ang buhay…walang mabuting mangyayari sa kanya. (Ngunit ano?) Mapalad ang mga taong nagtitiwala kay Yahweh, pagpapalain ang umaasa sa kanya” (Jer. 17:5-7). Mga kapatid, kanino kayo nagtitiwala? Sa inyong sarili o sa Diyos? Kung sa Diyos, iyan ba ang nakikita niya sa inyong mga puso ngayon?
By Derick Parfan | January 24, 2010
GALATIANS 3:10-14 (ESV)
For all who rely on works of the law are under a curse; for it is written,“Cursed
be everyone who does not abide by all things written in the Book of the Law, and
do them.” Now it is evident that no one is justified before God by the law, for
“The righteous shall live by faith.” But the law is not of faith, rather “The one
who does them shall live by them.” Christ redeemed us from the curse of the law
by becoming a curse for us—for it is written, “Cursed is everyone who is hanged
on a tree”— so that in Christ Jesus the blessing of Abraham might come to the
Gentiles, so that we might receive the promised Spirit through faith.
RELYING ON THE UNRELIABLE
Isang malaking pagkakamali kung ang isang bagay na napatunayan na nating hindi
mapagkakatiwalaan ay pagkakatiwalaan pa natin. Relying on what is proven to be unreliable is
not just a huge mistake, it is “foolishness.” Halimbawa na lang ay ang credit card. Mainam ang
credit card kung marunong kang gumamit. Ngunit minsan akala mo ay malaking tulong, ngunit
yun pala ay siyang makapagpapahamak sa iyo. Maaari kang mabaon sa utang. Mainam ang
credit card lalo na kung bibili ka ng plane ticket online. Malaking convenience. Ngunit minsan
ay akala kong hindi naprocess yung transaction pagkatapos nang dumating ang bill ay siningil
din pala ako. Matagal ko bago naayos sa airline at sa credit card. Simula noon ay hindi ko na
ginamit yung card na yun. I think it is wise not to rely on that anymore because it will just give
me more problems. Kalokohan naman na pagkatapos kang matambakan ng utang at interes sa
credit card ay palagi mo pang gagamitin.
Ngunit iyan ang madalas na pagkakamali ng mga tao. Alam na nilang hindi makakabuti sa kanila
at ikapapahamak nila, ginagawa pa. Alam na nating ang sarili nating gawa, gaano man kabuti sa
harapan ng tao, ay hindi maaaring mapagkatiwalaan upang maging katanggap-tanggap tayo sa
Diyos. Ngunit gaano karaming tao ang nananangan sa kanilang pagiging relihiyoso upang
matanggap ng Diyos? Ilan sa ating mga Cristiano, na bagamat nagtitiwala kay Cristo para sa
ating kaligtasan, ang sa araw-araw ay sa sarili nagtitiwala upang magpatuloy sa buhay Cristiano
sa halip na sa biyaya at kapangyarihan ng Diyos?
It is part of our sinful human nature to rely on the unreliable and fail to rely on the reliable.
Kung sinong hindi mapagkakatiwalaan, doon tayo nagtitiwala. Kung sino ang tunay na
mapagkakatiwalaan, siya pa ang hindi natin pinagkakatiwalaan. Ganito ang problemang nais
bigyang solusyon ni Pablo sa Galacia. Maliwanag naman sa kanila na “ang tao ay hindi inaaring-
ganap (“justified”) sa pamamagitan ng mga gawa ng kautusan, kundi sa pamamagitan ng
pananampalataya kay Jesu-Cristo” (2:16).
Ngunit pinakikinggan pa rin nila ang mga Judiong nagpapanggap na Cristiano at sinasabing sila ay dapat magpatuli at sumunod sa kautusan upang maging ganap ang kanilang pagiging Cristiano. Tama ngang sumampalataya kay Cristo, ngunit ayon sa kanila ay hindi sapat iyon. Dapat nila itong lubusin sa pamamagitan ng kanilang sariling gawa. Alam ng mga taga-Galacia ang katotohanan tungkol sa pagtubos na ginawa ni Cristo sa krus ngunit mas pinakinggan nila ang mga taong hindi dapat pakinggan.
Kaya hindi mapigilang sabihin ni Pablo, “O foolish Galatians! Who has bewitched you” (3:1)? “Did you receive the Spirit by works of the law or by hearing with faith” (3:2)? Dalawa lang ang pamimilian at isa
lang ang tamang sagot. Hindi maaaring pareho. Sa verses 6-9 ay pinatunayan ni Pablo na ang pagtanggap sa pagpapala ng Diyos ay hindi sa pamamagitan ng pagtutuli o pagsunod sa kautusan o anumang seremonyang panrelihiyon.
Ito ay sa pamamagitan lamang ng pananampalataya at ginawa niyang basehan si Abraham. Siya ay ibinilang ng Diyos na matuwid at naligtas 14 taon bago ang pagtutuli na siya lamang marka o ebidensiya ng kanyang pagtitiwala sa pangako ng Diyos. “Si Abraham ay sumampalataya sa Diyos, at ito'y ibinilang sa kanya na katuwiran” (v. 6). “Sumampalataya sa Diyos si Abraham kaya’t siya’y pinagpala, at pagpapalain ding tulad niya ang lahat ng nananalig sa Diyos” (v. 9,
MBB).
Dito naman sa verses 10-14 ay patutunayan ni Pablo na kung ang kaligtasan ay sa pamamagitan ng pananampalataya sa pangako ng Diyos na nakay Cristo, nangangahulugang ito’y hindi sa pamamagitan ng pagsunod sa kautusan. Ngunit tatanungin natin, “Bakit hindi puwedeng maligtas sa pamamagitan ng pagsunod sa mga nakasulat sa Kautusan?” Ang sagot ay nakasaad din sa Lumang Tipan na ginamit ni Pablo na patunay na walang sinumang maaaring maging matuwid sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan o pagtitiwala sa sariling mga gawa.
For all who rely on works of the law are under a curse; for it is written (in Deut.
27:26),“Cursed be everyone who does not abide by all things written in the Book of the
Law, and do them.” Now it is evident that no one is justified before God by the law, for
(quoting Hab. 2:4) “The righteous shall live by faith.” But the law is not of faith, rather
(quoting Lev. 18:5) “The one who does them shall live by them.” (3:10-12)
WE ARE UNDER A CURSE (3:10-12).
Sa verse 11 ay inulit na naman niya ang nais niyang patunayan, “Now it is evident that no one is justified before God by the law.” Bakit niya nasabing malinaw ito at hindi maaaring itanggi ninuman kung ang pagbabasehan ay ang sinasabi mismo ng Kautusan? Ang sagot ay nasa verse 10, “For all who rely on works of the law are under a curse.” Paul was saying that all who rely on good works as the basis for their acceptance with God are under God’s curse. Lahat ng nagtitiwala sa kanilang sariling gawa upang maging katanggap-tanggap sa Diyos ay nasa ilalim ng sumpa ng Diyos.
Mahalaga ito sa atin kasi ang pinag-uusapan natin dito ay hindi lang iyong mga tahasang sumusuway sa utos ng Diyos. Ito ay ang mga taong nag-aakalang sa kanilang pagsunod ay magiging katanggap-tanggap na sila sa Diyos. Ito ay ang mga taong nananangan sa kanilang sariling kakayahan upang mapalapit sa Diyos. Maaaring kasama ang ilan sa atin dito. At aaminin nating lahat tayo ay likas na gumagawa ng paraan ayon sa kakayahan natin upang magtamo ng kagandahang-loob ng Diyos.
Ang pinag-uusapan dito ay hindi iyong mga nasa labas ng church at mga kriminal o mga pagano, kundi ang mga taong nagsisimba, naniniwala sa Diyos, mga relihiyoso, mababait sa kanilang kapwa ngunit nasa ilalim pa rin ng sumpa ng Diyos. Bakit ganoon? Makikita natin ito sa tatlong katanungang sasagutin natin. Ano ang ibig sabihin ng “nasa ilalim ng sumpa”? Ang salitang “sumpa” (“curse,” katara) ay anim na beses lang ginamit sa Bagong Tipan, at ang tatlong beses ay dito sa text natin sa Galatians.
Ang salitang “sumpain” o “isinumpa” (“cursed,” epikataratos) ay dalawang beses lamang binanggit at dito pa sa v. 10 at v. 13 na parehong hango sa Lumang Tipan. Ang “sumpa” ay kabaligtaran ng “pagpapala” o “blessing.” Ang sumpa ay isang negatibong pananalita na ang layunin ay magdulot ng sakit o hirap sa isang taong susumpain, na ginagawa sa pangalan ng isang “diyos” (TDNT Abridged, 75) Halimbawa ay kapag nagsasabi tayo ng “Madapa ka sana” o kaya’y “Mamatay ka na sana.” Ngunit epektibo lamang ang sumpa kung ito ay galing mismo sa Diyos.
Sa Lumang Tipan ay makikita natin na ito ay likas na dulot ng pagsuway sa kalooban ng Diyos. Ang “sumpa” ay puro kasamaan ang dulot sa taong nasa ilalim ng sumpa. Matapos na magkasala sina Adan at Eba ay binigkas ng Diyos ang isang sumpa (Gen. 3:14-19). Sa gayon, ang sumpa ay kabaligtaran ng pagpapala. Ito ang hatol ng Diyos na parusahan ang mga taong sumuway sa kanyang kalooban. Hangga’t ang tao ay nasa ilalim ng sumpa, hindi niya mararanasan ang kabutihan ng Diyos, kundi ang galit ng Diyos.
Kung sa tingin ninyo ay nararanasan ng tao ang pagpapala dahil siya ay mayaman o maganda ang katayuan sa buhay, pakinggan ninyo ang sinasabi ni Jesus, “Ano ang mapapakinabang ng tao na makamtan ang buong sanlibutan, at mapahamak ang kanyang buhay?” (Mark 8:36). Iyan ang ibig sabihin ng nasa ilalim ng sumpa ng Diyos, nasa ilalim ng hatol at parusa at galit ng Diyos. Bakit “nasa ilalim ng sumpa” ang mga “umaasa sa gawa ng kautusan”? Ginawa niyang basehan ang sinasabi mismo ng Kautusan sa Deut. 27:26, “For it is written,’Cursed be everyone who does not abide by all things written in the Book of the Law, and do them’” (v. 10).
Kung titingnan natin ang talatang ito sa Deuteronomy, ang verse 26 ay ang panghuli sa listahan ng mga
“sumpa” na binanggit ni Moses sa mga Levita upang ituro sa Israel na nagsimula sa verse 15. Sa verse 1 sabi ni Moses, “Sundin ninyong lahat ang kautusang ibinibigay ko sa inyo ngayon” (MBB). Ang nais ng Diyos ay sundin lahat! Hindi mamimili lang. Sabi sa James 2:10, “Ang lumalabag sa isa, kahit tumupad sa iba pang mga utos ay lumalabag pa rin sa buong Kautusan.” Ano’ng sabi ni Cristo? “Be perfect as your heavenly Father is perfect” (Matt. 5:48).
The problem is not with the Law, the problem is with us who failed to obey the Law perfectly. And when we obey what is written, we rely on ourselves to do it. That is why we are under a curse. Lahat halos tayo ay simula pagkabata ay inaakala na makukuha natin ang pabor ng Diyos kung tayo ay magiging mabait at masunurin. Ngunit ang totoo, sa anumang pagsisikap nating makaabot sa Diyos, alam nating lahat na bagsak tayo. Hindi puwedeng ikumpara natin ang ating sarili sa iba na mas mabuti tayo. God’s passing grade is 100%.
Kung nakakuha ka ba ng 20% sa exam at 5% lang ang kaklase mo, matutuwa ka ba dahil mas mataas ang nakuha mo sa kanya? Pareho kayong bagsak! Mas mabuti man tayo kung ihahambing sa mga Ampatuan, ngunit kung ihahambing sa requirement ng Diyos, lahat tayo ay bagsak. Lahat tayo ay nasa ilalim ng sumpa
dahil wala ni isa man sa atin ang pumasa sa katuwiran ng Diyos (Rom. 3:23). Ang pag-asa lamang ng tao ay kung tayo ay magtitiwala kay Cristo at hindi sa sarili nating kakayahan dahil alam nating wala tayong magagawa sa sarili natin. Paul quotes Habakkuk 2:4 (which he also did in Roman 1:17) in verse 11, “The righteous shall live by faith.”
Ang tunay na matuwid ay mabubuhay lamang sa pamamagitan ng pananampalataya, pagtitiwala kay Cristo at
hindi sa sariling pagsunod sa Kautusan. Sasabihin naman ng mga Judaizers sa mga taga-Galacia, Oo nga’t kailangang sumampalataya kay Cristo ngunit dapat mo ring sundin ang Kautusan upang maging katanggap-tanggap sa Diyos.” Faith plus works ang itinuturo nila. Ngunit sinasabi ni Pablo na hindi maaaring pagsamahin ang dalawa. Ang “gawa” ay may lugar sa buhay natin, ngunit hindi para sa kaligtasan. Ang kaligtasan ay sa pamamagitan lamang ng pagtitiwala sa ginawa na ni Cristo hindi sa ginagawa natin o gagawin pa natin.
Bakit hindi maaaring sabay na magtiwala kay Cristo at magtiwala sa sariling gawa upang maligtas? Likas sa atin na nais nating may “contribution” tayo sa kaligtasang tatanggapin natin. Ngunit sabi ni Pablo, “But the law is not of faith, rather ‘The one who does them shall live by them’” (v. 12). Paul quoted Leviticus 18:5 here. Binanggit din niya ito sa Romans 10:3-5 tungkol sa mga Judiong patuloy na nananangan sa sarili nilang katuwiran: For, being ignorant of the righteousness of God, and seeking to establish their own, they
did not submit to God's righteousness.
For Christ is the end of the law for righteousness to everyone who believes. For Moses writes about the righteousness that is based on the law, that the person who does the commandments shall live by them.
Ang pagtitiwala sa Kautusan para sa kaligtasan at pagtitiwala kay Cristo ay parang tubig at langis na hindi maaaring paghaluin. Kung gusto mong mabuhay sa pamamagitan ng pagsunod, sige ganyan ang gawin mo ngunit tiyakin mong susundin mo lahat ng utos ng Diyos! At kung hindi, tiyak na mabigat na parusa ng Diyos ang tatanggapin mo. Ayon sa paliwanag ni Timothy George (Galatians, p. 235):
In connection with v. 10 this statement can be understood as a hypothetical contrary-to- fact condition: if someone really were to fulfill the entire corpus of Pentateuchal law, with its 242 positive commands and 365 prohibitions (according to one rabbinic reckoning), then indeed such a person could stand before God at the bar of judgment and demand admittance to heaven on the basis of his or her performance. Yet where on earth can such a flawless person be found? (italics mine) Boice (Galatians) concludes with this verse, “It is true as a principle, as v. 12 says, that ‘the man who does these things will live by them.’
But no one does them perfectly. And so the law cannot bring life. Its purpose is to condemn and by condemning to point man in his desperation to the Savior” (italics mine). That’s it! Alam nating wala tayong magagawa. Nasa ilalim tayo ng sumpa ng Diyos. Kung dahil sa pagtitiwala natin sa Kautusan sa sariling nating gawa ay napahamak tayo, makakawala ba tayo sa pamamagitan din ng pagtitiwala sa sarili natin? Kung dahil sa pagtitiwala natin sa credit card kaya tayo nabaon sa utang, kukuha ba tayo ng panibagong credit card para makabayad sa utang na iyon? So, how can we then get “out” of the curse of God?
Here’s the answer:
Christ redeemed us from the curse of the law by becoming a curse for us—for it is written (in Deut. 21:23), “Cursed is everyone who is hanged on a tree”— so that in Christ Jesus the blessing of Abraham might come to the Gentiles, so that we might receive the promised Spirit through faith. (3:13-14)
CHRIST REDEEMED US FROM THE CURSE (3:13-14).
Yes, it is true that we are under God’s curse because we rely on ourselves to be right with God. Verses 13-14 point out that Christ redeemed those who rely in him, and not in themselves, from God’s curse toward God’s blessing. Tinubos ni Cristo lahat ng mga nagtitiwala sa kanya, at hindi sa kanilang mga sarili, mula sa sumpa ng Diyos tungo sa pagpapala ng Diyos. “Tinubos tayo ni Cristo.” Ang “tayo” dito ay tumutukoy hindi sa lahat ng mga tao, kundi doon lamang sa mga taong inilipat ang kanilang tiwala sa sarili patungo kay Cristo.
Ano ang ibig sabihin ng “tinubos tayo ni Cristo”?
Ang salitang “tubos” (“redeem,” Gk. exagoraso) ay galing sa salitang agora na tumutukoy sa isang “marketplace” kung saan ay ibinebenta ang mga “slaves” at kung sino ang makapagbabayad ng pinakamalaki ay siya ang magmamay-ari sa isang alipin (George, p. 237). Ginamit din ito sa 4:5, Christ came “to redeem those under the law.” Nasa ilalim tayo ng sumpa ng Kautusan dahil sa ating pagtitiwala sa sarili natin upang sumunod dito. Nang namatay si Cristo sa krus, tayong mga sumasampalataya sa kanya ay pinalaya sa sumpa ng Diyos at sa pagkakaalipin sa kasalanan. At anong ipinambayad? Sabi ni Pedro,
“You were ransomed…with the precious blood of Christ” (1 Pet. 1:18-19). The “church of God” was “obtained (or purchased) with his own blood” (Acts 20:28). Sa gayon, kapag sinabing “tinubos tayo ni Cristo” ibig sabihin ay tayong mga nasa ilalim ng hatol at galit ng Diyos ay pinalaya na sa pamamagitan ipinambayad na sakripisyo ng Panginoong Jesus. Paanong ang kamatayan ni Jesus ang naging katubusan natin? Verse 13, “Christ redeemed us from the curse of the law by becoming a curse for us—for it is written, ‘Cursed is everyone who is hanged on a tree.’” Ang binanggit dito ni Pablo ay hango sa Deut. 21:22-23.
Kung ang isang tao ay nagkasala at naparusahan na mamatay, pagkatapos na siya ay patayin ay ibibitin sa isang puno ang kanyang bangkay upang makita ng lahat na ang taong ito ay isinumpa ng Diyos, tumanggap ng hatol ng Diyos. Nang makita nang hayagan ang pagkapako ni Cristo sa krus, ipinapakita na siya, na bagamat walang kasalanan, ay tumanggap ng sumpa na nararapat para sa atin. Kaya naman maraming Judio ang hindi naniniwala kay Jesus dahil hindi nila matanggap na ang isang “isinumpa” ng Diyos ang magiging Tagapagligtas.
Nakahandusay ang katawan ni Cristo at nakasabit sa krus upang ipakitang tinanggap na niya ang hatol ng Diyos at binayaran na ang ating mga kasalanan – kahapon, ngayon at bukas. God did it for us. Para sa atin! Nakakamangha na malamang ang Diyos ay nagkatawang tao at namatay sa krus. Ngunit mas nakamamangha na malamang ginawa niya ito para sa atin. Tayo ang dapat parusahan, ngunit tinanggap niya ang parusa ng Diyos. Tayo ang makasalanan, ngunit namatay siya na parang isang makasalanan. Tayo ang may pagkakautang sa Diyos, ngunit siya ang nagbayad ng utang na dapat na tayo ay magbayad.
Tayo ang dapat itakwil ng Diyos, ngunit siya ang sumigaw sa krus, “My God, my God, why have you forsaken me?” Tayo ang dapat sumunod sa lahat ng utos ng Diyos upang tanggapin niya, ngunit si Jesus ang gumawa ng lahat upang mapasaatin ang biyaya ng Diyos at sinabi niyang, “It is finished!” Tayo dapat ang
magdusa nang walang hanggan sa impiyerno at tanggapin ang poot ng Diyos ngunit ang tindi ng galit ng Diyos ay tinanggap ni Cristo nang dalhin niya sa kanyang mga balikat ang lahat ng kasalanan ng milyung-milyong mga makasalanan sa buong mundo.
Tayo ang dapat na ibitin sa puno at markahan ng “Isinumpa ng Diyos!” ngunit si Cristo mismo ang tumanggap ng kahihiyan at pasakit na dapat tayo ay tumanggap. God did it for us. Isn’t that amazing? Ano ang idinulot sa atin ng ginawang pagtubos ni Cristo? Sinabi ni Pablo ang layunin ng pagtubos ni Cristo sa atin sa verse 14 – “so that in Christ Jesus the blessing of Abraham might come to the Gentiles, so that we might receive the promised Spirit through faith.” Balik na naman tayo sa verses 6 to 9 kung saan binanggit ni Pablo ang pagpapalang ipinangako ng Diyos kay Abraham.
Ngunit dito ay naging specific na siya. Kung tatanggapin natin ang ginawa ni Cristo sa krus at magtitiwala sa kanyang pagliligtas, tatanggapin natin ang pagpapala ng Diyos kay Abraham kahit pa tayo’y hindi mga Judio basta tayo’y sumasampalataya kay Cristo. Ano’ng 6 pagpapala ito? “So that we might receive the promised Spirit through faith.” The blessing that flows to us is the Holy Spirit that God promised that we will receive through faith. Binanggit na niya ito sa verse 2 (“Did you receive the Spirit…?”).
Ang pagpapala ng Diyos at ang Espiritu ay makikita nating magkaugnay sa Isa. 44:3, “Ibubuhos ko sa iyong mga anak ang aking Espiritu, at ang mga liping susunod sa iyo ay pagpapalain” (MBB); at Eph.1:13-14, “Sumampalataya kayo kay Cristo, kaya’t ipinagkaloob sa inyo ang Espiritu Santo na ipinangako ng Diyos bilang tatak ng pagkahirang sa inyo. Ang Espiritu ang katibayan na makakamit natin ang mga pangako ng Diyos para sa atin, hanggang sa makamtan natin ang lubos na kaligtasan” (MBB).
Ang Espiritu ay nasa atin na, at ibig sabihin nito ay ipinangako ng Diyos na ibibigay niya sa atin ang kanyang sarili dahil ang Espiritu ay ang Diyos mismo na nananahan sa atin. Can you think of a greater blessing than God himself residing in you? Kung tatanungin kayo kung ano ang pinakamalaking pagpapala ang tinanggap ninyo dahil sa kamatayan ni Jesus sa krus, ano ang isasagot ninyo? Bakit parang minsan ay nagrereklamo tayo dahil inaakala nating kulang pa ang ibinibigay sa atin ng Diyos at parang pinagkakaitan niya tayo samantalang ang Diyos na maylikha at nagmamay-ari ng langit at lupa ay nasa atin na?
He is for us. He is in us.
RELYING ON THE RELIABLE
May dalawang katotohanang dapat tayong malaman mula sa itinuturo ni Pablo dito:
(1) Lahat ng nagtitiwala sa kanilang sariling gawa upang maging katanggap-tanggap sa Diyos ay nasa ilalim
ng sumpa ng Diyos; at
(2) Tinubos ni Cristo lahat ng mga nagtitiwala sa kanya, at hindi sa kanilang mga sarili, mula sa sumpa ng Diyos tungo sa pagpapala ng Diyos. Mamimili tayo. Kung nais nating manatili sa sumpa ng Diyos, sa sariling gawa ikaw magtiwala. Kung nais mong nasa ilalim ng pagpapala ng Diyos, kay Jesus ka lamang magtiwala.
At kung kay Jesus ka na nagtitiwala, tiyakin mong hindi ka na babalik sa pagtitiwala sa sarili mo. Kung binigyan ka ng credit card ng tatay mo tapos sinabi sa iyo na bago ka bibili, sasabihin mo muna sa kanya kasi siya ang magbabayad. Tapos naisip mong bumili ng laptop para sa church. Mainam ‘yun di ba? Pero hindi mo sinabi sa tatay mo. Bumili ka at akala mo kaya mo namang bayaran. E wala ka namang trabaho. Hindi mo ngayon mabayaran. Hihingi ka ngayon ng tawad dahil gumawa ka ng sarili mong diskarte. Ganun din sa buhay Cristiano.
Mabuti ang Kautusan, ngunit gagawin ito sa paraang naaayon sa pagtitiwala sa pangako ng Diyos, hindi sa sarili. Marami namang sa panahon natin ngayon ay mga relihiyoso. May mga deboto ng Black
Nazarene. Noong nakaraang Linggo ay may mga pumaradang sangkatutak na mga Sto. Nino. Inaakala ng mga taong ito na sa pagiging relihiyoso nila ay mapapalapit sila sa Diyos. Ganoon din ang iba sa atin. Nagsisimba, nagbabasa ng Bibliya, sa pag-aakalang sa pamamagitan nito ay “approve” tayo sa Diyos. Ang paggawa ng mabuti ay dapat gawin na nananangan sa Diyos at hindi sa sarili.
Pakinggan nating mabuti ang sinasabi ni Yahweh, “Susumpain ko ang sinumang tumatalikod sa akin, at nagtitiwala sa kanyang kapwa-tao, sa lakas ng mga taong may hangganan ang buhay…walang mabuting mangyayari sa kanya. (Ngunit ano?) Mapalad ang mga taong nagtitiwala kay Yahweh, pagpapalain ang umaasa sa kanya” (Jer. 17:5-7). Mga kapatid, kanino kayo nagtitiwala? Sa inyong sarili o sa Diyos? Kung sa Diyos, iyan ba ang nakikita niya sa inyong mga puso ngayon?
Tuesday 5 March 2013
Experiencing GOD In Your Quiet Time
EXPERIENCING GOD IN YOUR QUIET TIME
“Satisfy us in the morning with your steadfast love, that we may rejoice and be
glad all our days.” (Psalm 90:14)
Nais ipakilala ng Diyos ang kanyang sarili sa atin sa araw-araw, hindi lamang tuwing
Linggo. Nais niyang maranasan natin ang kanyang pag-ibig, panghawakan ang kanyang
mga pangako, sundin ang kanyang mga utos, at mapasaatin ang kagalakang nagmumula
sa kanya sa araw-araw. Mangyayari ito kung maglalaan tayo ng regular na oras araw-
araw upang magbasa ng Salita ng Diyos (2 Tim. 3:16-17), magbulay-bulay
(reflection/meditation), at manalangin.
Pinakamainam ang unang oras sa umaga, ayon sa halimbawa ni Cristo (Mark 1:35).
Maghanap ng lugar na tahimik, walang istorbo, komportable (huwag sa kama!) at kung
saan makakapag-isip ka nang maayos. Magsimula sa 15 minuto araw-araw (Prayer and
Bible Reading). Kung nagiging regular na ay gawin mo nang 30 minuto araw-araw (with
extended Reflection and Journaling). Maaari mo pa itong habaan para makapaglaan ng
oras sa pag-awit sa Diyos, pananalangin, at Bible memorization. Tandaan na ang oras na
ito ay ang iyong “appointment” o “date” kasama ang Diyos. Gawin mo itong priority.
Paano mararanasan ang presensiya ng Diyos sa iyong Quiet Time? Ang mga sumusunod
ay isang mungkahi na puwede mong gawin, ngunit maaari mong baguhin depende sa
iyong oras at sitwasyon.
FOCUS ON GOD
Ituon ang isip sa Diyos. Alisin sa isip ang anumang maaaring makagulo sa iyong oras sa
Panginoon. Maghintay muna ng ilang minuto, at huwag magmadali. Pakinggan ang
paanyaya ng Diyos: “Be still and know that I am God” (Psalm 46:10).
DEPEND ON THE HOLY SPIRIT
Hindi natin mauunawaan ang Salita ng Diyos sa sariling kakayahan natin. Kaya
kailangang manangan sa tulong ng Espiritu Santo. Bago magbasa ng Bibliya, hilingin sa
Diyos, “Open my eyes that I may behold wondrous things out of your law” (Psalm
119:18).
READ AND REFLECT
Gamit ang Bible Reading Plan, basahin ang mga talatang nakatakdang basahin sa araw
na iyon. Magbasa nang dahan-dahan, maging bukas ang isip sa pagbabasa, at makinig sa
sinasabi ng Diyos tungkol sa kanyang sarili, sa Panginoong Jesu-Cristo, sa tao, sa relasyon
natin sa kanya, sa ibang tao, at sa ating Kaaway. Tingnan ang pagkilos ng Diyos sa mga
talatang binabasa.
WRITE IN YOUR JOURNAL (W.R.A.P.)
Makakatulong ang “journal” upang mas mapag-isipan pa ang mga salitang sinasabi ng
Diyos. Makakatulong din ito upang sa mga susunod na araw ay mabalikan ang mga
pangungusap ng Diyos.
WORD.
Sa mga nabasang kabanata sa Bibliya, isulat ang isa o dalawang talata na
nangibabaw sa iyong pagbabasa. Halimbawa ay binasa ko ang
Psalm 139 at nangibabaw ang verses 23-24.
Psalm 139:23-24, “Search me, O God, and know my heart!
Try me and know my thoughts! And see if there be any
grievous way in me, and lead me in the way everlasting.”
REFLECTION.
Basahin nang paulit-ulit ang talatang ito na may diin sa iba’t ibang salita sa
bawat ulit. Ikonekta ito sa mga nauna at mga sumusunod na talata. Isulat ang mga
nakita mong sinasabi nito tungkol sa Diyos, sa kanyang mga plano, mga layunin, at mga
gawa sa buhay ng mga tao.
Pagkatapos na ipahayag ni David sa awit na ito na napakalalim ng kaalaman
ng Diyos at siya’y kilalang-kilala ng Diyos, ito ang kanyang panghuling
panalangin. Nais niyang patuloy siyang siyasatin ng Diyos upang malaman ni
David kung anuman ang mga nasa isipan, puso, at gawa niya ang hindi
nakalulugod sa Diyos. Ito ay kahilingang ituwid siya ng Diyos at samahan sa
araw-araw. Dapat din nating ipasuri sa Diyos ang ating mga puso, maging
bukas sa mga sinasabi niya sa kanyang Salita, at magpatuwid sa kanya.
APPLICATION.
Ipanalangin, “Search me O God, and know my heart…” (Psalm 139:23-24).
Ayon sa naunang Reflection, ano ngayon ang sinasabi ng Diyos na gawin mo bilang
tugon dito? May halimbawa bang dapat tularan? May kasalanan bang dapat iwasan?
May pangako bang dapat panghawakan? May utos ba na dapat sundin? May talata bang
dapat isaulo? May panalangin bang dapat gamitin? Maging specific.
Ang panalanging ito ni David ang ipapanalangin ko pagkatapos kong
magbasa ng Bibliya sa aking Quiet Time, at pagkatapos din ng sermon kapag
Linggo. Hihilingin ko sa Diyos sa mga oras na ito na ako’y suriin at ituwid.
PRAYER.
Isulat ang Application sa anyo ng isang panalangin sa Diyos, na nagpapakita ng
pagtitiwala at pagtatalaga ng sarili sa kanya.
O aming Amang nasa langit, gawin mo pong bukas palagi ang aking puso sa
iyong pagsisiyasat. Huwag nawa akong maging matigas sa iyong pagtutuwid.
Ipagkaloob ninyo sa akin ang isang pusong mababa at nagpapasakop sa inyo.
TALK TO GOD
Pagkatapos marinig ang sinasabi ng Diyos, ito ang panahon upang ikaw ay makipag-usap
sa kanya. Magpasalamat sa kanyang Salita, hilingin ang kanyang paggabay sa
pagsasabuhay ng kanyang Salita, humingi ng tawad sa mga gawa at isip na ‘di naaayon
sa kanyang Salita, at ipanalangin ang iba. Maaaring sundin ang Lord’s Prayer (Matthew
6:9-13).
“Satisfy us in the morning with your steadfast love, that we may rejoice and be
glad all our days.” (Psalm 90:14)
Nais ipakilala ng Diyos ang kanyang sarili sa atin sa araw-araw, hindi lamang tuwing
Linggo. Nais niyang maranasan natin ang kanyang pag-ibig, panghawakan ang kanyang
mga pangako, sundin ang kanyang mga utos, at mapasaatin ang kagalakang nagmumula
sa kanya sa araw-araw. Mangyayari ito kung maglalaan tayo ng regular na oras araw-
araw upang magbasa ng Salita ng Diyos (2 Tim. 3:16-17), magbulay-bulay
(reflection/meditation), at manalangin.
Pinakamainam ang unang oras sa umaga, ayon sa halimbawa ni Cristo (Mark 1:35).
Maghanap ng lugar na tahimik, walang istorbo, komportable (huwag sa kama!) at kung
saan makakapag-isip ka nang maayos. Magsimula sa 15 minuto araw-araw (Prayer and
Bible Reading). Kung nagiging regular na ay gawin mo nang 30 minuto araw-araw (with
extended Reflection and Journaling). Maaari mo pa itong habaan para makapaglaan ng
oras sa pag-awit sa Diyos, pananalangin, at Bible memorization. Tandaan na ang oras na
ito ay ang iyong “appointment” o “date” kasama ang Diyos. Gawin mo itong priority.
Paano mararanasan ang presensiya ng Diyos sa iyong Quiet Time? Ang mga sumusunod
ay isang mungkahi na puwede mong gawin, ngunit maaari mong baguhin depende sa
iyong oras at sitwasyon.
FOCUS ON GOD
Ituon ang isip sa Diyos. Alisin sa isip ang anumang maaaring makagulo sa iyong oras sa
Panginoon. Maghintay muna ng ilang minuto, at huwag magmadali. Pakinggan ang
paanyaya ng Diyos: “Be still and know that I am God” (Psalm 46:10).
DEPEND ON THE HOLY SPIRIT
Hindi natin mauunawaan ang Salita ng Diyos sa sariling kakayahan natin. Kaya
kailangang manangan sa tulong ng Espiritu Santo. Bago magbasa ng Bibliya, hilingin sa
Diyos, “Open my eyes that I may behold wondrous things out of your law” (Psalm
119:18).
READ AND REFLECT
Gamit ang Bible Reading Plan, basahin ang mga talatang nakatakdang basahin sa araw
na iyon. Magbasa nang dahan-dahan, maging bukas ang isip sa pagbabasa, at makinig sa
sinasabi ng Diyos tungkol sa kanyang sarili, sa Panginoong Jesu-Cristo, sa tao, sa relasyon
natin sa kanya, sa ibang tao, at sa ating Kaaway. Tingnan ang pagkilos ng Diyos sa mga
talatang binabasa.
WRITE IN YOUR JOURNAL (W.R.A.P.)
Makakatulong ang “journal” upang mas mapag-isipan pa ang mga salitang sinasabi ng
Diyos. Makakatulong din ito upang sa mga susunod na araw ay mabalikan ang mga
pangungusap ng Diyos.
WORD.
Sa mga nabasang kabanata sa Bibliya, isulat ang isa o dalawang talata na
nangibabaw sa iyong pagbabasa. Halimbawa ay binasa ko ang
Psalm 139 at nangibabaw ang verses 23-24.
Psalm 139:23-24, “Search me, O God, and know my heart!
Try me and know my thoughts! And see if there be any
grievous way in me, and lead me in the way everlasting.”
REFLECTION.
Basahin nang paulit-ulit ang talatang ito na may diin sa iba’t ibang salita sa
bawat ulit. Ikonekta ito sa mga nauna at mga sumusunod na talata. Isulat ang mga
nakita mong sinasabi nito tungkol sa Diyos, sa kanyang mga plano, mga layunin, at mga
gawa sa buhay ng mga tao.
Pagkatapos na ipahayag ni David sa awit na ito na napakalalim ng kaalaman
ng Diyos at siya’y kilalang-kilala ng Diyos, ito ang kanyang panghuling
panalangin. Nais niyang patuloy siyang siyasatin ng Diyos upang malaman ni
David kung anuman ang mga nasa isipan, puso, at gawa niya ang hindi
nakalulugod sa Diyos. Ito ay kahilingang ituwid siya ng Diyos at samahan sa
araw-araw. Dapat din nating ipasuri sa Diyos ang ating mga puso, maging
bukas sa mga sinasabi niya sa kanyang Salita, at magpatuwid sa kanya.
APPLICATION.
Ipanalangin, “Search me O God, and know my heart…” (Psalm 139:23-24).
Ayon sa naunang Reflection, ano ngayon ang sinasabi ng Diyos na gawin mo bilang
tugon dito? May halimbawa bang dapat tularan? May kasalanan bang dapat iwasan?
May pangako bang dapat panghawakan? May utos ba na dapat sundin? May talata bang
dapat isaulo? May panalangin bang dapat gamitin? Maging specific.
Ang panalanging ito ni David ang ipapanalangin ko pagkatapos kong
magbasa ng Bibliya sa aking Quiet Time, at pagkatapos din ng sermon kapag
Linggo. Hihilingin ko sa Diyos sa mga oras na ito na ako’y suriin at ituwid.
PRAYER.
Isulat ang Application sa anyo ng isang panalangin sa Diyos, na nagpapakita ng
pagtitiwala at pagtatalaga ng sarili sa kanya.
O aming Amang nasa langit, gawin mo pong bukas palagi ang aking puso sa
iyong pagsisiyasat. Huwag nawa akong maging matigas sa iyong pagtutuwid.
Ipagkaloob ninyo sa akin ang isang pusong mababa at nagpapasakop sa inyo.
TALK TO GOD
Pagkatapos marinig ang sinasabi ng Diyos, ito ang panahon upang ikaw ay makipag-usap
sa kanya. Magpasalamat sa kanyang Salita, hilingin ang kanyang paggabay sa
pagsasabuhay ng kanyang Salita, humingi ng tawad sa mga gawa at isip na ‘di naaayon
sa kanyang Salita, at ipanalangin ang iba. Maaaring sundin ang Lord’s Prayer (Matthew
6:9-13).
Friday 1 March 2013
Daily Bible Reading Guide 2013
How wonderful it is, how pleasant, for God’s
people to live together in harmony!
Psalm 133:1
people to live together in harmony!
Psalm 133:1
I pray that they may all be one.
Father! May they be in us,
just as you are in me and I am in you.
May they be one,
so that the world will believe
that you sent me.
John 17:21
We have many parts in the one body, and all
these parts have different functions. In the
same way, though we are many, we are one
body in union with Christ, and we are all joined
to each other as different parts of one body.
Romans 12:4-5
DOWNLOAD
http://www.ecba-cbcp.com/
Subscribe to:
Posts (Atom)